CZYTELNICY > REDAKCJA - Z podziękowaniem za udzieloną pomoc

(Inf. zewn.). Od okresu powodzi minęło sporo czasu, a w ciągu tych dni wiele się zmieniło. Powódź, która nawiedziła Żelazno, przyniosła o wiele większe straty dla Naszej Szkoły niż mogliśmy przewidzieć. Każdego dnia zmieniający się obraz naszej ukochanej szkoły napełniał nas smutkiem. 
 

 

Były to tygodnie bardzo intensywne, nawiązaliśmy przyjaźnie, które zostaną w naszych sercach na zawsze. Poznaliśmy ludzi, którzy patrzyli na nas z chęcią bezinteresownej pomocy - zarówno na szczeblach ministerialnych i wojewódzkich, jak i wśród nas, zwykłych obywateli. Osób, które widząc tragedię, nie mogły usiedzieć w domu, bo chciały pomagać. Wszyscy, niezależnie od tego, kim jesteśmy ani czym się zajmujemy, staliśmy się jednością.
 

Nasi cudowni rodzice ani razu nie narzekali, że ich dzieci marzną w szkole lub mają fatalne warunki - byli razem ze nami.

Na szczęście, mamy już naszą nową szkołę tymczasową - miejsce, które zaprasza, a nie odtrąca. Udało się stworzyć coś pięknego, dzięki ludziom, którzy nas dostrzegli. Chcielibyśmy podziękować:
- Ministerstwu Obrony Narodowej, które objęło nas swoim patronatem, 

- Dowódcy Operacji Feniks oraz jego dzielnym i wspaniałym żołnierzom,

- firmie Tauron, która w ekspresowym tempie zrobiła niezbędne przyłącze oraz wspiera nas w utrzymaniu naszego obiektu,

- Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,

- firmie Modular System oraz Entelo za użyczenie nieodpłatne modułów wraz z wyposażeniem,

- MS partner, które wykonało bezpłatnie roboty ziemne pod naszą szkołę

oraz wszystkim darczyńcom, z którymi mieliśmy kontakt w ostatnich tygodniach: strażakom, wolontariuszom, fundacjom, szkołom, przedszkolom, instytucjom. Odebrałyśmy setki telefonów pełnych wsparcia i pomocy.
 

Teraz zaczynamy kolejny rozdział. Nie jesteśmy w stanie opisać, ile dobra nas spotkało. Jak wiele serc zaangażowało się w pomoc małej szkółce. Wiemy jedno: nie zapomnimy tego, jak wiele osób stało się bliskich naszemu sercu.
 

Dziękujemy