ZŁOTY STOK - Ołtarz z roku 1793 powrócił do świetności

(Inf. wł.). Późnobarokowy ołtarz w prezbiterium dawnego kościoła poewangelickiego ma za sobą prace konserwatorskie i restauratorskie. Ich wykonaniem zajęła się wyspecjalizowana pracownia, czyniąc je pod ścisłym nadzorem konserwatora zabytków. Efekt jest zaskakujący.

To, że centralnie położony w Złotym Stoku kościół poewangelicki już służy za ośrodek  kulturalno-turystyczny jeszcze nie oznacza, że sfinalizowano w nim wszystkie zaplanowane zadania rewitalizacyjne. Jak przypomina burmistrzyni Grażyna Orczyk - podzielono te działania na kilka etapów i są one konsekwentnie realizowane. Tymi najważniejszymi były związane z nadaniem okazałej budowli nowego wyrazu. Uzyskał pokrycie dachowe, przeszedł gruntowny remont wnętrza, uzyskał świeżą elewację, co powiązano z poprawą termiki. Doprowadzono do stanu używalności dawną dzwonnicę zaadaptowaną na wieżę widokową. Od tego momentu była świątynia, nie używana przez lata, stała się zupełnie innym obiektem, obliczonym na konsumentów ofert kulturowych, ale krajoznawczych.

Gdyby nie zaskakująca sporą część ziemi kłodzkiej i Pogórza Sudeckiego gwałtowna powódź, to 21 września br. doszłoby w "Ewangeliku" do publicznego odsłonięcia ważnej jego części. Chodzi o ołtarz i cztery wolno stojące rzeźby, też poddane zabiegom odtworzeniowo-konserwatorskim, będące jego dopełnieniem. Całość pochodzi z roku 1793.

Tym samym do wykonania pozostała ostatnia odsłona rewitalizacji tego obiektu. Dotyczy ona przyjęcia epitafiów złotostockich, znajdujących się w zasobach Muzeum Ziemi Kłodzkiej. Jest dla nich miejsce w prezbiterium byłego kościoła. Za takim rozwiązaniem opowiada się Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków.