SUBREGION. Ten obszar geograficzny, niesłusznie wymieniany jako synonim ziemi kłodzkiej, tak faktycznie stanowi raptem 13 proc. jej powierzchni. Kotlinę Kłodzką bowiem wyznacza - jak piszą we wspólnym opracowaniu pn. "Słownik geografii turystycznej", tom 15, jego autorzy - lekko falista równina o wysokości 350 - 430 m, o charakterze starej, trzeciorzędowej powierzchni zrównania, z cienką pokrywą utworów czwartorzędowych, ponad którą wznoszą się izolowane, twardzielowe garby i wzniesienia. Profesjonaliści w poruszanej dziedzinie, a więc Marek Staffa, Julian Janczak, Krzysztof R. Mazurski, Czesław Zając i Janusz Czerwiński, wskazują, że kotlina zamyka się pomiędzy Wzgórzami Ścinawskimi a Wzgórzami Rogówki, Górami Bardzkimi, Wzgórzami Włodzickimi i Górami Suchymi a Czeskimi Wzgórzami, Czerwoną Górą i Krowiarkami.
Największym miastem Kotliny Kłodzkiej jest Kłodzko (zarazem stolica ziemi kłodzkiej), a jedynym w niej uzdrowiskiem - Polanica-Zdrój. Na prezentowanym obrazku przedstawiamy obszar i granice Kotliny Kłodzkiej, którego to określenia nie należy więc używać w odniesieniu do ziemi kłodzkiej, gdyż nie są tożsame. Tymczasem wielu przewodników turystycznych, właścicieli obiektów służących turystom i kuracjuszom, nawet dziennikarzy wykazuje się niewiedzą i przekonuje, że np. Kudowa-Zdrój, Zieleniec czy Nowa Ruda, Stronie Śląskie albo Lądek-Zdrój wpisują się w obszar kotliny, na którym faktycznie nie leżą.
Wniosek pozostaje jeden: na naukę nigdy nie jest za późno, a opierajmy ją na faktach.
(bwb)
